Από τη σκάλα του Ωρωπού περνάμε με φεριμπότ απέναντι στη Ερέτρια που είναι χτισμένη πάνω στην αρχαία πόλη. Πέρα από τα ερείπια των αρχαίων ναών και σπιτιών στην Ερέτρια υπάρχουν και τα σπίτια της οικογένειας Κανάρη, ένα στην παραλία και ένα μέσα στην πόλη, αφού ο Ψαριανός πυρπολητής έζησε εδώ από το 1847 έως το 1864. Κατηφορίζοντας προς το νότιο άκρο του νησιού περνάμε από το Αλιβέρι όπου υπάρχει ένα από τα παλαιότερα κάστρα της Φραγκοκρατίας, το Ριζόκαστρο και θολωτός μυκηναϊκός τάφος στην περιοχή Κατακαλού. Πιο κάτω βρίσκεται το Μαρμάρι όπου μια από τις ωραιότερες παραλίες του, η Χρυσή Άμμος, εμφανίζεται σχεδόν κάθε καλοκαίρι με διαφορετικό σχήμα, ανάλογα με τη διάβρωση και την επιχωμάτωση που επιφέρουν τα χειμωνιάτικα κύματα στη χρυσοκίτρινη ψιλή άμμο της περιοχής. Ακριβώς απέναντί της, ένα καταπράσινο σύμπλεγμα μικρών νησιών, οι Πεταλιοί, είναι ιδιοκτησία της εφοπλιστικής οικογένειας Εμπειρίκου, συμπληρώνοντας το τρίο των ιδιωτικών εφοπλιστικών νησιών, που κατά καιρούς απασχολούν τις κοσμικές στήλες, μαζί με το Σκορπιό του Ωνάση και τη Σπετσοπούλα των Νιάρχων. Οι Πεταλιοί ήταν καταφύγιο της «ελίτ» κοινωνίας από τον καιρό της Τουρκοκρατίας, αφού εδώ ξεχειμώνιαζε το χαρέμι του πασά της Καρύστου.
Αλήθεια, ταυτίζουμε στο μυαλό μας τις ιαματικές πηγές με ανήμπορους ηλικιωμένους και αντί να απολαύσουμε προληπτικά την ωφελιμότητά τους, περιμένουμε να φθάσουμε στην «κατάλληλη ηλικία», όταν δηλαδή οι καταστάσεις φθάνουν στο απροχώρητο, για να αφεθούμε στην υδάτινη αγκαλιά τους με τα ευεργετικά αποτελέσματα. Και αν μη τι άλλο, η χώρα μας διαθέτει αρκετά τέτοια «θαυματουργά» σημεία. Για σκεφθείτε λοιπόν, μήπως η κατασκήνωση σε κάποιο κάμπινγκ κοντά σε μια τέτοια περιοχή είναι διπλά ωφέλιμη; Εδώ, μεταξύ Πόρου και Μεθάνων, ήταν η αρχαία Τροιζήνα, η γενέτειρα του Θησέα, όπου σώζονται τμήματα του τείχους και ερείπια της αρχαίας πόλης. Είναι εδώ που η Αίθρα, όταν έκρινε πως ο γιός της ο Θησέας μεγάλωσε αρκετά, τον έβαλε να σπρώξει το βαρύ βράχο που έκρυβε τα πέδιλα και το σπαθί του πατέρα του, του Αιγέα, τα οποία λειτούργησαν σαν «διαβατήριο» για τη μετάβασή του στην Αθήνα, ένα δύσκολο ταξίδι για την εποχή εκείνη, που ο νεαρός κατόρθωσε πραγματοποιώντας τους πρώτους του άθλους. Από την Τροιζήνα λοιπόν άρχισε η περιπετειώδης και ηρωική δράση του μεγάλου αττικού ήρωα και πρώτου ουσιαστικά βασιλιά στηκε ένα από τα τελευταία τραγικά γεγονότα της ζωής του. Η κατάληξη της ερωτικής ιστορίας του γιού του Ιππόλυτου και της Φαίδρας, της κόρης του Μίνωα και δεύτερης γυναίκας του, που αγάπησε με απελπισμένο πάθος τον προγονό της, τον οποίο κατηγόρησε άδικα στο Θησέα, για να εκδικηθεί την απόκρουση του έρωτά της, επιφέροντας το τραγικό τέλος και των δυο.
Περισσότερα...
|
Οποιαδήποτε ώρα της ημέρας κι αν έρθουμε εδώ, στο Σούνιο, το τοπίο μας περιμένει πάντα επιβλητικό, αλλά και γοητευτικό, με τη θάλασσα να χτυπάει κάτω, στα βράχια του ακρωτηρίου, και να απλώνεται πέρα μακριά, όσο φτάνουν τα μάτια μας. Στα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα, όσες κολώνες μένουν όρθιες, μαζί με αυτές που έχουν αναστηλωθεί, είναι αρκετές για να σχηματίζουν στο πέρασμα του χρόνου πάνω στις αρχαίες πέτρες αυτόν τον αριστουργηματικό δωρικού ρυθμού ναό του 5ου Αλλα μια και βρισκόμαστε εδώ, αξίζει να πάμε λίγο πιο βόρεια, στην περιοχή του Λαυρίου, με το τόσο πλούσιο σε μεταλλεύματα υπέδαφος. Ο πλούτος αυτός καθόρισε από την αρχαιότητα τον χαρακτήρα της. Για να βεβαιωθούμε, δεν έχουμε παρά, αφού περάσουμε την πόλη, με το λιμάνι, τα παλιά νεοκλασικά κτίρια και την εργατική κίνησή της, να ανάβουμε στην Καμάριζα και να δούμε τα αρχαία ορυχεία. π.Χ. αιώνα και να εξηγούν τη σημασία ολόκληρου του αρχαιολογικού χώρου εδώ, σε ένα από τα ωραιότερα ελληνικά τοπία, με τα πεύκα να συμπληρώνουν την ομορφιά του προς το εσωτερικό.
Περισσότερα...
Στη Φθιώτιδα βρίσκεται και η Αταλάντη, με την κατακόμβη του Aγίου Αθανασίου, το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων και το μοναστήρι του Άι Γιάννη του Ροδά. Η περιοχή έχει πάρει το όνομά της από τη μυθολογική Αταλάντη, τη μόνη γυναίκα ηρωίδα, ισάξια των αρσενικών ηρώων, ώστε κάποιοι κατάλογοι αργοναυτών τη συμπεριλαμβάνουν σαν τη μόνη γυναίκα που συμμετείχε στο πλήρωμα της Αργούς. Αυτό βέβαια αμφισβητείται, όχι όμως το ότι ήταν ο ταχύτερος δρομέας των ηρώων. Ο Κεντέρης της εποχής της. Μόνο ο Μελανίων - Ιππομένης κατάφερε να την ξεπεράσει στο τρέξιμο κι' αυτό με δόλο, ρίχνοντάς της τα τρία χρυσά μήλα που του έδωσε επίτηδες η Αφροδίτη.
Περισσότερα...
|